کتاب از دو که حرف میزنم از چه حرف میزنم نوشته‌ی هاروکی موراکامی نخستین بار در سال 2007 منتشر شده است. موراکامی در این کتاب که نگارش آن از تابستان 2005 تا پاییز 2006 به طول انجامیده، دربارهی خود و زندگی روزمره‌اش سخن گفته است. او با لحنی ساده و صمیمی به شرح خاطرات دوندگی خود می‌پردازد و بُعد جدیدی از شخصیت خود را به طرفدارانش نشان می‌دهد. مجتبی ویسی این کتاب را به فارسی ترجمه کرده و انتشارات چشمه آن را منتشر کرده است. دربارهی نویسنده هاروکی موراکامی نویسنده‌ی مطرح ژاپنی است که نوشتن را در سن سی سالگی و دویدن را در سن 33 سالگی آغاز کرده و به مرور زمان در هر دوی این رشته‌ها نیز به مهارت رسیده است. او تاکنون موفق به دریافت جوایز متعددی شده و یکی از معتبرترین جوایز ادبی جهان یعنی جایزه‌ی ادبی فرانتس کافکا را نیز از آنِ خود کرده است. از دیگر آثار مطرح او می‌توان به تعقیب گوسفند وحشی، دیدن دختر صد در صد دلخواه در صبح زیبای ماه آوریل، بعد زلزله، کتابخانه‌ی عجیب و... اشاره کرد. دربارهی کتاب از دو که حرف میزنم از چه حرف میزنم داستان این کتاب به صورت خطی روایت نمی‌شود و مدام در میان گذشته و آینده در حال رفت و آمد است. موراکامی در این کتاب به بیان خاطره‌هایی از زندگی خود می‌پردازد و معتقد است که میان دویدن و نویسندگی شباهت‌هایی وجود دارد و استقامت راز هر دوی آنهاست. او در این کتاب از تاثیرات دوندگی در نویسندگی و زندگی خود سخن می‌گوید و آن را بخشی از نویسندگی خود می‌داند، چنان که اگر ندود دیگر نمی‌تواند بنویسد. موراکامی طبق روال گذشته که عنوان کتاب‌هایش را از موسیقی‌ها و کتاب‌های موردعلاقه‌ی خود الهام می‌گیرد، نام این کتاب را نیز از کتاب وقتی از عشق حرف می‌زنیم، از چه حرف می‌زنیم نوشته‌ی ریموند کارور انتخاب کرده است.
